Elk kind heeft wel momenten waarop hij onbeleefd is, weerstand biedt, niet luistert naar je, .... dat hoort erbij. De manier waarop wij reageren speelt een grote rol op hoe je kind zich voelt en gedraagt. Hieronder kan je de meest voorkomende reacties terugvinden van ouders op het gedrag van hun kind.

'Doe toch normaal'. Een zin die ik vaak hoor. 'Gedraag je nu eens, doe eens gewoon.' Het klinkt heel logisch voor ons om dat te zeggen. We weten immers wat we verwachten van ons kind, wat het voor ons betekent. Weet je kind dat ook? Vast niet. De meeste kinderen weten niet wat het betekent om zich te gedragen volgens de norm. Als niemand het hen vertelt, dan weten ze niet welke verwachten ze moeten vervullen. Ze falen dus elke keer weer.

'Als je nu niet luistert, dan....'

Als...dan... het typisch dreigen. Ik verval er soms ook nog in. We proberen eigenlijk ons kind bang te maken voor de straf om zo een aanpassing te eisen. Vaak werkt het, als je inderdaad ook doet wat je zegt. Je kind zou moeten luisteren naar jou uit respect en niet uit angst voor de straf die je zou geven, toch?

Straffen en belonen

Een jarenoude methode van straffen en belonen. Het stimuleer de extrinsieke motivatie. Ook hier zal je kind reageren uit motivatie voor de beloning of uit angst voor de straf. Soms zelfs uit angst voor jou omdat je te streng overkomt voor je kind. Wil je je kind opvoeden vanuit angst? Of wil je dat je kind enkel flink is omdat het een beloning krijgt? Ik denk dat je diep vanbinnen wilt dat je kind naar je luistert omdat hij wilt luisteren, is het niet?

Negeren

Werd jou ook al vaak gezegd om negatief gedrag te negeren? Ik kreeg dat advies wel eens. Ik het ook wel geprobeerd, alleen werd het er niet beter op. Een kind laat net negatief gedrag zien omdat het een onvervulde behoefte heeft, door het te negeren gaan we net die behoefte uit de weg en neemt het gedrag toe. Bovendien geeft het je kind vaak een afwijzend gevoel, alsof het niet belangrijk genoeg is om te helpen.

Roepen en boos worden

Oh ja, hier trappen veel mensen in. Het is een natuurlijke reactie van ons brein om te reageren, boos te worden en onze stem te verheffen. Vooral roepen komt bij een kind erg hard binnen. Je boosheid zegt hen dat het vragen om hulp, verkeerd is, dat ze bepaalde emoties niet mogen tonen. Ze kruipen dan in hun eigen wereld en schermen zich af van de realiteit.

Er zijn veel manieren om te reageren. Elke reactie heeft een effect op je kind. Ja, veel van bovenstaande manieren hebben het gewenste effect. Alleen zijn er ook veel neveneffecten zoals het zelfvertrouwen dat daalt, inkrimpen van eigenwaarde, afwijzing,.... Dat gevoel wil je je kind niet geven.

'Ja maar ik ben ook zo opgevoed en ik ben toch ook goed terecht gekomen.' Dat geloof ik graag. Dat wil niet zeggen dat het je niet gevormd heeft tot wie je bent. Zolang je maar 100% jezelf kan zijn, is het goed. Kan dat niet? Dan heb je ergens een deuk gekregen.

Hoe reageer je dan wel op negatief gedrag.

1. Erken de situatie

2. Vertel wat je hebt gezien, gehoord, gevoeld,... zonder oordeel.

3. Zeg hoe je je erbij voelt

4. Vraag je kind wat het nodig heeft en hoe je dit kan voorzien.

5. Zoek samen een oplossing die werkt

6. Geef een compliment op het proces dat je kind net heeft doorlopen om tot een oplossing te komen.

7. Eindig met een knuffel (als je kind dit fijn vindt)

Probeer het meermaals uit. Neem de tijd om het te laten wennen bij jezelf en je kind. Laat gerust weten hoe het ging. Meer tips? Volg me op Facebook of doe mee aan de online oudertraining 'omgaan met gedrag'