Angst de baas

Je kind volgt je overal naartoe. Zodra je uit het zicht verdwijnt begint hij je te roepen of zelfs te huilen. Je hebt amper een minuutje voor jezelf. Het gaat soms zelfs zo ver dat je kind met je meegaat naar het toilet. Dat is vermoeiend... Je ziet je kind doodgraag en toch voelt het soms als een blok aan je been. Dit is de reden:

Angst

Angst is een overlevingsmechanisme. Het beschermt ons voor nare situaties. Het zorgt ervoor dat je geen wilde dieren gaat aaien, niet zomaar de straat zal overlopen,... Angst mag er dus zijn, op een gezonde manier. Zodra die angst je doen en laten gaat beïnvloeden, dan is het niet meer zo gezond. Een kind dat dus geen seconde alleen durft te zijn, voelt ongezonde angst. Het maakt je kind alert voor mogelijke gevaren waardoor hij dus ook meer prikkels zal opnemen en hierdoor dus ook sneller moe zal worden. Vaak hebben deze kinderen ook meer moeite om te gaan slapen of worden veel wakker.

Slaapangst ontstaat doordat een kind bang is dat er in zijn slaap iets zal gebeuren. Want dat is een moment waarop je amper bewust bent van wat er in je omgeving gebeurt en dus geen controle hebt. Angst is vaak ook iets dat je meekrijgt vanaf je conceptie. Het ontwikkelt zich al snel in onze hersenen. Elke ervaring in de baarmoeder en tijdens en na de geboorte hebben daar invloed op. In die periode worden al die hersenverbindingen gelegd. Als je als mama dan snel bezorgd bent, zelf angstig bent geweest tijdens de zwangerschap, paniek ervaarde tijdens de bevalling,... dan heeft je kind die angst meegenomen. Natuurlijk is ook het ganse geboorteproces best intens en beangstigend voor zo'n klein babytje. Als het heel moeizaam verliep, dan heeft hij best lang die druk en pijn gevoeld. Dit kan hem het gevoel gegeven hebben dat hij het niet aankon of zelfs niet zou halen om geboren te worden. Elke ervaring, gedacht en emoties van jou en je kind spelen een rol.

In een reflex

Kan je die reflex die een baby maakt als hij schrikt? Dan gooit hij zijn armpjes volledig open. Je ziet het hieronder in het filmpje.

Deze reflex geeft een reactie op zintuigelijke prikkels. Het zorgt voor een vecht,-vlucht reactie. Dat kan zich ook uiten in huilen of een uitbarsting van woede.

Wanneer de Moro reflex ongeremd aanwezig is of onvoldoende ontwikkeld is, zijn een of meerdere zintuigen vaak erg gevoelig, waardoor iemand te sterk op bepaalde prikkels zal reageren. Je kind is voortdurend alert en staat voortdurend op ‘scherp’.

Wanneer de zintuigen zo scherp waarnemen zijn twee reacties mogelijk: angst of woede en agressie.

Het is dan ook raadzaam om zowel mogelijke traumasporen als die reflexen te laten nakijken om je kind de rust te kunnen geven die het nodig heeft om te kunnen groeien en ontwikkelen.

Wil je meer weten? Dan kan je hier mijn gratis E-book downloaden.

Heb je een vraag? Stel ze me gerust via mijn facebookpagina of via mail (daisy@coachingdelotus.be)