Er echt zijn!

Het loopt de laatste tijd niet goed. De opvoeding vergt veel van je energie, het gekibbel met je partner over het huishouden en de kinderen,... Vermoeiend allemaal! Het gaat niet om de rommel op het aanrecht of de kinderen die niet luisteren. Het gaat over je binding met je partner.

Er zijn... Volgens Sue Johnson, een Canadese relatietherapeute draait alles rond één enkele vraag:'Ben je er echt voor me?'. Het idee, het gevoel dat je partner jou niet op de eerste plaats zet, niet naar je luistert, je niet steunt,...is een verminderd gevoel van binding met elkaar. Dit zorgt ervoor dat jij je niet lekker in je vel voelt en je dus ook zo zal gedragen. Je hebt het misschien al gemerkt dat je lontje wat korter is, je sneller gaat schreeuwen, snel commentaar geeft en kritischer bent,... Kortom, je bent jezelf niet helemaal. Kinderen Dat gevoel dat je met je meedraagt wordt ook aangevoeld door de kinderen. Hierdoor zal ook hun gedrag anders zijn. En ja, dat gedrag ervaar je dan weer als negatief en frustrerend. Je voelt het al, de spiraal is gestart, die vicieuze cirkel die je meesleurt, je meetrekt en je het gevoel geeft dat je faalt.

Test je verbinding Hieronder kan je de test terugvinden die Sue heeft opgesteld om na te gaan hoe je binding met je partner is. Tel het aantal vragen waarbij je 'ja' antwoord, dan heb je je score.

1. Ik kan makkelijk de aandacht van mijn partner krijgen 2. Het is makkelijk om een emotionele verbinding met mijn partner te krijgen 3. Mijn partner laat me merken dat ik bij hem/haar op de eerste plaats sta 4. Ik voel me niet alleen of buitengesloten in onze relatie 5. Ik kan mijn diepste gevoelens met mijn partner delen 6. Als ik behoefte heb aan verbondenheid en troost, staat hij/zij voor me klaar 7. Mijn partner reageert op signalen dat ik zijn/haar nabijheid nodig heb 8. Ik weet dat ik op mijn partner kan steunen als ik bang of onzeker ben 9. Ook als we ruzie hebben of het niet met elkaar eens zijn, weet ik dat ik belangrijk ben voor mij partner en dat we er wel weer uit zullen komen 10. Als ik geruststelling nodig heb dat ik belangrijk ben voor mijn partner, dan kan ik die krijgen 11. ik voel me heel sterk op mijn gemak dicht bij mijn partner en ik vertrouw hem/haar 12. Ik kan mijn partner zo goed als alles toevertrouwen 13. Ik vertrouw erop, ook als we niet samen zijn, dat we met elkaar in verbinding staan 14. Ik weet dat mijn partner geeft om mijn vreugden, pijn en angsten 15. Ik voel me veilig genoeg om emotionele risico's te nemen bij mijn partner.

Is je score 7 of hoger? Volgens de test heb je een gezonde relatie waarin je je verbonden voelt met je partner. Je hebt het idee dat je partner er voor je is als je hem/haar nodig hebt, en dat de anders zich voldoende voor je openstelt. Een goede relatie vraagt wel onderhoud. Je verbonden voelen met je partner vraagt aandacht voor elkaar.

Is je score lager dan 7? Volgens de test voelen jullie je minder verbonden met elkaar. Jullie hebben dus nood aan meer verbondenheid. Om allerlei redenen kan je relatie onder druk komen te staan. Als je je minder verbonden voelt met je partner kan dit zich uiten in conflicten. Het kan ook zijn dat jullie eerder naast elkaar leven. Je voelt minder positieve gevoelens voor de ander en er is een grotere kans dat je minder rekening houdt met elkaar bij belangrijke beslissingen.

Wat doe je als het minder goed gaat? Als je je niet zo goed voelt door een verminderde binding, kan je ofwel 'aanvallend gedrag' vertonen (klagen, kritisch worden, verwijten maken, schreeuwen, je partner willen veranderen, boos worden, je gelijk willen halen, afkeuren, aandringen,...) of je kan eerder 'terugtrekkend gedrag' vertonen (je afsluiten, kalm blijven en proberen te praten, het gesprek ontlopen, niet luisteren, van onderwerp veranderen, jezelf verdedigen, in je schulp kruipen, ...) Soms besef je gewoon niet dat je relatie een opkikkertje nodig heeft en kan het best wel voor spanning in je gezin zorgen.

Communiceer met elkaar, open, met aandacht voor elkaars gevoelens. Vertel wat je triggert, hoe jij reageert en hoe je partner daar vervolgens op reageert. Dit is een patroon dat zich zal herhalen tenzij je het bespreekbaar maakt en kan doorbreken.

Ook ikzelf heb moeten beseffen dat ik zodanig in mijn hoofd zat en te weinig in mijn gevoel. Al mijn focus ging naar de kinderen en de reacties van anderen. Ik vergat mijn rol als partner. Het verschil was enorm groot zodra ik die rol weer kon opnemen. De kinderen werden rustiger (oh vooral die ruzies onderling waren frustrerend), ikzelf werd ook kalmere en positiever. Soms heb je nu eenmaal dat zetje nodig. Misschien is dit een duwtje voor jou... of een vriend(in) van je. Deel het gerust met anderen, er zijn zoveel mensen die in ditzelfde schuitje zitten en het niet beseffen. Ik stuur je liefde en warmte, Daisy