Harde woorden als 'Ik haat je!'

Ik herinner het me nog goed. De momenten waarop ik zelf als kind deze harde woorden uitsprak. Momenten dat ik riep dat ik beter niet was geboren. Ik weet nu waar het vandaan komt. Dat helpt. Al denk ik dat deze woorden best een impact gemaakt hebben op mijn ouders.

Ik hoor ook nu vaak in de praktijk kinderen die dergelijke pijnlijke uitspraken maken. Graag vertel ik je hier meer over.

Ik haat je!

Drie woorden die als messen door hart en ziel heen snijden. Drie woorden die je raken, je overmannen en je vastgrijpen. Je voelt je schuldig, gefaald en je vraagt je af wat je verkeerd deed.

Ik haat je!

Je eerste reactie is terug schreeuwen: ‘Dat zeg je toch niet, heb respect!’ Ook jij gaat instinctief in overlevingsmodus.

En dat maakt het vaak nog erger.

Ik haat je! Het grijpt je naar de keel. Tranen wellen op. Je voelt je machteloos, frustratie vormt zich en verdriet. Je voelt je radeloos. Wat kan je nog doen? De strijd duurt al zo lang. Je emmertje loop vol, of zelfs over. Je probeert je emoties te bedwingen, binnen te houden. Om je kind te beschermen.

Ik haat je, jij bent echt de stomste moeder van de hele wereld, ga weg!!

Je voelt je afgewezen, verdrietig en zo ontzettend eenzaam.

Is dit het nu?

Waar liep het mis? Wat deed ik verkeerd om zoiets te moeten horen? Ben ik echt zo'n slechte moeder?

Als je kind zegt: Ik haat je!

Haal dan een aantal keer diep adem.

Zo kan je die overlevinsmodus tegenhouden en helder blijven denken en reageren.

Vertaal nu IK HAAT JE in: IK HEB JE NODIG.

Dat is wat je kind je eigenlijk wil zeggen. Als we de behoefte achter het gedrag van onze kinderen gaan zien, dan hebben wij veel minder de behoefte dit gedrag te bestraffen of te veranderen.

Gedrag is communicatie. Je kind probeert met zijn of haar gedrag een behoefte kenbaar te maken. Onze kinderen hebben daar onhandig gedrag voor uitgekozen. Het is aan ons om tussen de regels te lezen, hun taal te begrijpen en dat haalt al een groot stuk frustratie weg voor beiden.

Dat maakt dan weer dat je beter kan reageren op het gedrag van je kind.

Onze kinderen hebben nog niet die emotionele en sociale vaardigheden om goed met ons te communiceren over hun gevoelens en emoties. Zij kunnen niet met woorden duidelijk maken wat zij van binnen voelen en ervaren. Het gedrag letterlijk nemen en bestraffen werkt niet. Het gedrag proberen te overheersen werkt net zo min. Zulk gedrag komt vaak voor bij kinderen die een vroegkinderlijk trauma hebben opgelopen. Dat klinkt ernstig en beangstigend.

Zelfs tijdens de zwangerschap en geboorte kunnen er kleine momenten zijn geweest die voor je kind een veel grotere impact hadden dan we vermoeden. Ook zijn er zoveel hechtingsmomenten die we missen en voor je kind wel cruciaal zijn. Vanuit die oude pijn, reageert je kind dan zo heftig. Ook jij reageert vanuit jouw oude pijn die getriggerd wordt in gedrag van je kind. Het vormen patronen in ons leven, overlevingsmechanismen om onszelf te beschermen. Deze kan je helen en doorbreken.

Dus volgende keer als je kind zegt:

Ik haat je!

Haal je een paar keer diep adem en denkt: Mijn kind heeft me nodig!

Herhaal dat enkele keren in je hoofd. Jij weet dat hij/zij boos is en die dingen niet meent. Gun je kind de tijd om weer tot rust te komen, uit dat reptielenbrein te stappen.

Dan pas kan je erover praten.

Dan kan je vertellen wat het met je doet.

Beluister ook het verhaal van je kind.