Waarom streng opvoeden uit den boze is

Tijdens een gesprek onder vrienden hoor ik plots iemand zeggen: "Ik heb het idee dat ouders tegenwoordig niet meer streng zijn, maar dat ze gewoon te toegeeflijk zijn. Kinderen moeten hard en streng aangepakt worden, anders valt er niets mee aan te vangen." Dat raakte me! Ik ben ook niet streng, maar toegeeflijk ben ik ook niet.

Als we het woordenboek consulteren dan vind je het volgende bij streng: zich stipt houdend aan wet of voorschrift; pijnlijk voelbaar; zonder medelijden. Als ik dat lees, krijg ik al meteen koude rillingen over mijn lijf. Ik ben er geen fan van, wel van discipline, een term die vaak verward wordt met streng zijn. Streng zijn

Recente wetenschappelijke onderzoeken wijzen uit dat strengheid werkt voor de korte termijn, maar op de lange termijn desastreus. Conditioneren door straffen en belonen, hetgeen we ook doen bij een puppy. Je kind leert zich te gedragen uit angst voor straf of hij doet iets tegen zijn zin om naar die beloning toe te werken. Geef mij dan maar een kind dat me spontaan helpt omdat hij dat zelf wenst te doen dan een keurig gedrild kind, die niet langer nadenkt over zijn daden en uit angst slaafs volgt. Een kind dat op eigen kracht probeert te leren hoe het er in het leven aan toegaat, zal assertiever in de wereld staan dan kinderen die toegesnauwd worden, gestraft werden, afgezonderd worden,.... als ze iets doen dat niet past in het kraampje van mama of papa. Liever een eigenwijs, soms wat lastig kind dat met vallen en opstaan zijn weg in het leven probeert te vinden, dan een keurig gedresseerd kind, dat zich gedraagt als een kopie van vader en moeder, maar dat niet beseft waarom het doet wat het doet, anders dan het ontvangen van een beloning of het vermijden van straf. Het is het afstompen van hun persoonlijkheid en eigen denken.

Toegeeflijk dan maar??

Mag je kind dan alles kiezen en alles bepalen? Moeten we dan echt alles toelaten? Daar zeg ik 'Neen'. Kinderen hebben nog altijd grenzen nodig. Grenzen stellen hoeft niet streng te zijn. (ik leg het zo nog wel verder uit). Kinderen komen de ganse tijd in aanraking met emoties, stemmingen, prikkels en ervaringen die ze niet geheel begrijpen en dus ook niet weten om er mee om te gaan. Zelfs volwassenen, zoals jij en ik, worden soms nog overmand door emoties en ervaringen waar we geen blijf mee weten, hoe moet het dan niet zijn voor een jong kind?

Dan is het net belangrijk om er begripvol mee om te gaan, het niet weg te wuiven of te negeren.

Discipline

Een kind heeft nood aan discipline. En om dit duidelijk te kaderen wil ik nogmaals benadrukken dat discipline niet hetzelfde is als streng zijn. Integendeel. Het gaat erom dat je enerzijds begripvol bent naar je kinderen toe, empathisch bent en dus begrijpt wat ze ervaren op dat moment en dat je hen dan disciplineert door hen te leren hoe het wel moet. Je stelt duidelijke grenzen, waar je je ook consequent aan houdt en toch heb je een open houding naar je kind toe zodat je kan luisteren en zien welke behoeften je kind heeft. Zo creëer je een sterke band vol vertrouwen. Dat is het startpunt. Vertrouwen tussen jou en je kind zodat je kind weet dat je er bent als hij je nodig heeft en tegelijkertijd het vertrouwen krijgt om te groeien, te exploreren, zelf zijn fouten te maken, ervaringen op te doen en te leren uit elke ervaring die hij tegenkomt. Zo bouwt je kind een stevige basis op.

Hoe?

Dat is de vraag die meteen in je opkomt natuurlijk. Hoe doe je dat dan?? Het is een proces van vallen en opstaan. Het is eventjes een klik maken in je hoofd, een mindset verandering. Anders leren kijken naar jezelf en je kind. De training 'omgaan met gedrag' geeft je die inzichten die je nodig hebt om stap voor stap deze veranderingen te maken. Zodat je leert kijken vanuit zijn standpunt en echt gaat begrijpen wat hij nodig heeft. Het gevoel dat je kind dan ervaart om begrepen te worden, er te mogen zijn zoals hij is, gezien te worden met al zijn talenten,... dat heeft een kind vertrouwen in zichzelf en zijn omgeving. Het sterkt hem en voorziet hem van veerkracht. Dat is uiteindelijk toch hetgeen we wensen voor ons kind! Hoe zie jij opvoeden?