Wat verwacht je nu van je kind?

We leven allemaal vanuit bepaalde verwachtingen. De hoop dat iets zal lopen zoals we het graag willen, want dan voelen we ons het beste. Het zijn ook net die verwachtingen die het ons moeilijk maken, ons vastzetten en een invloed uitoefenen op het gedrag van ons kind.

We starten al vanaf de zwangerschap met bepaalde verwachtingen. We hebben alles uitgestippeld en gepland. Je hebt een ideaal beeld klaar en je weet precies hoe je je kind wilt grootbrengen. Dat ideaalbeeld is dan ook vanuit een welgemeende intentie om je kinderen alles te geven wat ze nodig hebben zodat ze een mooie toekomst tegemoet gaan.

De invloed van die verwachtingen.

Zodra je kindje groeit in je buik, voelt hij al erg veel. Ouders die al erg lang aan het wachten zijn op hun kindje sturen onbewust hogere verwachtingen naar hun kind. Ook tijdens de geboorte hoopt elke mama op een vlotte bevalling zonder interventies. Als dat niet loopt zoals gepland, dan voelt je kind hier ook al meteen een teleurstelling.

Alles wat ze doen en zeggen bevat ergens onderliggend een verwachting, soms hebben we dat zelf niet altijd door. Als je kind dan niet aan die verwachting voldoet, dan brengt dat frustraties met zich mee, voor jullie beiden. Het kan zijn dat jouw verwachtingen niet overeen komen met wat je kind precies wilt, of misschien zijn de verwachtingen te hoog gegrepen en heeft je kind nog niet de vaardigheden om hieraan te voldoen. Dan voelt je kind zich misschien gefaald terwijl jij je gefrustreerd kan voelen omdat je kind niet doet wat je vraagt.

Verwachtingen zorgen er vaak ook voor dat we niet alles helder zien. We focussen ons dan zodanig op wat zou moeten zijn en wat je zo graag wil, dat je niet ziet wat er wel is. Misschien kan je kind die lego niet in de lego bak stoppen, omdat hij deze niet wist staan, maar heeft hij wel alle lego bij elkaar gelegd en is het dus ook opgeruimd. Door die focus op de beperkingen zien we vaak niet de mogelijkheden en groeikansen van ons kind. Een gebrek kan ook een talent zijn. Je kind kon dan wel de lego prima onderschieden van de playmobil en alles sorteren.

Verwacht jij ook dat je kind zich flink gedraagt? Wat is dat eigenlijk, flink zijn en je gedragen? De antwoorden die ik dan krijg zijn: 'dat ze naar me luisteren en doen wat ik vraag.' Dacht jij hier ook aan? We vergeten dan ook heel vaak dat we best een hoge verwachting hebben. We verlangen dat ons kind zich schikt naar onze wensen en verlangens. Mogen ze dan niet zichzelf zijn? In zekere zin niet, want als ze zichzelf zijn, noemen we ze 'stout'. Stout zijn is vaak explorerend gedrag. Een kind wil zijn wereld ontdekken. Door met zijn handen te eten ervaart hij een heel andere wereld. In regenplassen springen is nu eenmaal leuk, net als testen of die stift ook op andere materialen kan kleuren. Een kind heeft hier geen enkele verkeerde intentie. Ze willen enkel uitproberen, exploreren en ontdekken. Onze verwachtingen beperkt hen in wie ze zijn, ontneemt hen groeikansen en laat het zelfvertrouwen afnemen.

Dus laat je kind exploreren en wees niet de rechter of de politieagent die ganse de tijd zegt wat kan en niet kan. Neen, wees een begeleider die hen helpt om dingen te ontdekken en uit te proberen zodat ze kunnen groeien in zelfvertrouwen. Wil je meer tips? Download dan mijn gratis E-book Of doe mee aan de online training 'omgaan met gedrag' zodat jij je kind kan lezen en kan inspelen op die behoeften.