.png){kind=small}
Iedereen leert elke dag nieuwe dingen, vooral kinderen, die leren veel op een erg hoog tempo. Ieder van ons doorloopt eenzelfde leerproces. Leren gebeurt met vallen en opstaan, door fouten te maken en door te gaan. En net dat stukje schrikt velen af, net dat falen is zo moeilijk waardoor leren niet meer zo vanzelfsprekend is. (Met downloads)
De leerkuil
Heb je al gehoord van de leerkuil? Deze is ontwikkeld door James Nottingham, hij gebruikt deze metafoor om inzichtelijk te maken hoe het leerproces bij leren verloopt. Dit leren verloopt voor iedereen anders. De ene ziet een diepe bodemloze put, de andere een klein putje in de weg waar je makkelijker overheen kan gaan. De Leerkuil is de grens tussen het nog niet weten en het uiteindelijk weten. Je begint met het besef dat je iets nog niet weet. Op dit moment hebben vele kinderen nog last van gezonde zelfoverschatting: “Dit kan ik wel” of “Dit is super makkelijk!". Als je er heel makkelijk overheen kan, dan was er onvoldoende uitdaging en ben je niet aan het leren. Om te leren moet je uitdaging voelen, uit die comfortzone komen, grenzen verleggen.
Als leren moeilijk is. Sommige kinderen raken meteen afgeschrikt bij de hoeveelheid oefeningen of de moeilijkheidsgraad terwijl er anderen afhaken omdat het veel te makkelijk is. De leerkuil is een manier om af te toetsen of de opdracht hetgeen is wat je nodig hebt om echt te kunnen leren. Zijn er toch emotionele blokkades zoals faalangst en onzekerheid, ook dan kan de leerkuil je helpen door de succeservaring die je op het einde voelt. Alleen heb je dan meer nood aan nabijheid en veiligheid, iemand die je opvangt als je wegglijdt, iemand die je ondersteunt tijdens het proces. Steeds meer kinderen kiezen vaak voor de makkelijke weg en de eenvoudigste optie. Dit omdat ze geprezen worden voor wat ze goed kunnen, dus gaan ze vanuit die ervaring voor de opdracht die ze zeker weten dat ze kunnen. Ze worden daardoor, onbewust, aangemoedigd om voor de gemakkelijkste weg te gaan. Juist wanneer kinderen buiten hun comfortzone gaan en doorzetten, leren ze. Dus de uitdaging zit hem erin om kinderen af te laten dalen in de leerkuil en leren, de moeilijke opdrachten, zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Je komt dus alleen in de leerkuil terecht als de uitdaging groot genoeg is.
De leerkuil, zo werkt het:
1 Een uitdaging Je krijgt een uitdaging voorgeschoteld, de kans om een nieuwe vaardigheid aan te leren. Het ziet er oké uit, je voelt motivatie om ervoor te gaan. 2 Oeps, dit is lastiger dan gedacht.
Je vindt de opdracht toch pittiger dan verwacht. Je begrijpt het niet zo goed en allerlei vragen komen in je op.
3. Twijfel
Je vindt het moeilijk en je wilt het opgeven. Je twijfelt aan je eigen kunnen.
4 Doorgaan, alleen of met twee.
Je zoekt andere manieren en mogelijkheden. Je besluit door te zetten, je roept misschien zelfs de hulp in van iemand anders.
5 'Ik kan het'
Het geloof in jezelf komt terug, je denkt dat het wel zal lukken.
6 Yes! Ik kan het Het is gelukt! Je hebt iets nieuws geleerd, je werd sterker, vaardiger. Het gaf je vertrouwen.
Geslaagd?
Hoe weet je nu zeker of een kind iets geleerd heeft?
Stel de vraag: 'Wat heb je geleerd uit deze opdracht?'
Als ze kunnen reflecteren over het proces, kunnen aangeven welke stappen ze ondernomen hebben om tot het resultaat te komen, dan hebben ze echt iets geleerd, of het nu over rekenen, taal of de wereld gaat... Het proces is belangrijk. Daar moeten we ze ook voor prijzen.
Downloads:
Wil je zelf ook leren omgaan met het gedrag van je kind? Zodat je je kind kan ondersteunen in zijn emoties, gedrag en leerproces?